Մի քանի շաբաթ առաջ ննջեց Երուսաղեմի սուրբ Հակոբյանց միաբանության պատրիարք Թորգոմ արքեպիսկոպոս Մանուկյանը։ Ըստ կանոնակարգի, Միաբանական ընդհանուր ժողովն ընտրեց Արիս Շիրվանյանին որպես պատրիարքի փոխանորդ։ Իսկ վերջնական ընտրությունը, ըստ նույն ժողովի որոշման, տեղի է ունենալու 2013 թ. հունվարի 23-25-ն ընկած ժամանակահատվածում։ Իսկ ինչո՞ւ հենց այդ օրերին. որովհետև Նոր տարին ու Սուրբ ծնունդը Երուսաղեմում սովորաբար զբոսաշրջիկների և ուխտավորների եռուզեռի ժամանակաշրջանն է լինում։ Իսկ Սուրբ ծնունդը մենք՝ հայերս, այնտեղ տոնում ենք հունվարի 19-ին։ Այնպես որ Սուրբ ծննդից հետո հուսով ենք, որ հայոց Երուսաղեմը իր նոր պատրիարքը կունենա՝ արժանի այդ մեծ ու պատասխանատու անվանը։ Սրանք հենց այնպես ասված խոսքեր չեն, այլ լուրջ հիմնավորված։ ՈՒստի հարկ է, որ ընթերցողը նախ ծանոթանա Երուսաղեմի հայոց պատրիարքության պատմության ակունքներին։

Խաղաղության հրեշտակին հանձնիր մեր հոգիները, Տեր Աստված մեր, որպեսզի գա և մեզ խաղաղ պահի գիշեր ու ցերեկ, արթուն լինենք, թե քնած։

Բովանդակ իմաստությունը Տիրոջից է, և այն հավիտյան կմնա նրա հետ։ Ո՞վ կարող է հաշվել երբևէ ծովի ավազը, անձրևների շիթերը և հավիտենության օրերը։

ԱՄՆ-ի Pew Research Centre-ի հետազոտողները կարծում են, որ Երկրի 6 միլիարդ բնակիչները ինչ-որ կրոնի հետևորդ են:

Եթե բժիշկ կանչես, կուշանա, եթե բարեկամիդ կանչես, կուշանա, Բայց եթե Աստծուն կանչես, երբե՛ք չի ուշանա. Կանչի՛ր, Նրան։

Տե՜ր, երես մի՛ դարձրու մեզնից։ Տե՜ր բարերար, աղաչում ենք, օգնական եղիր մեզ։ Խնդրում ենք, որ խաղաղության հրեշտակդ ուղարկես, որպեսզի մեզ պահպանի փորձություններից։ Ամենակալ Տեր Աստված մեր, փրկիր մեզ և ողորմյա մեզ։

Տեսե՛ք, ինչպե՜ս կորավ արդարը, և չկա մեկը, որ սրտով կարեկցի. արդար մարդիկ վերանում են, և ոչ ոք ուշադրություն չի դարձնում, որ արդարն անիրավության պատճառով է վերանում։

Տիրոջ սուրբ Գերեզմանի մուտքի ճիշտ դիմաց հույներին պատկանող գմբեթավոր բարձր սրահ կա, որը կոչվում է «Աշխարհամատուռն»: Այսպես է կոչվում, որովհետև այստեղ են գալիս համայն քրիստոնեական աշխարհից: Սա առաջին մատուռն է, որ հիմնեցին առաքյալները: Այն ամենամեծն է բոլորից ու շքեղությամբ չի զիջում լատինների սրահներին:

Ռուսաստանում բոլշևիկյան հեղափոխության ամենածանր և ամենավտանգավոր «ձեռքբերումներից» մեկը իսկական ակադեմիական մակարդակի կորուստն էր: ՈՒսումնական հաստատությունները, մանավանդ համալսարանները, հենց սկզբից զոհաբերվել էին հեղափոխական միջավայրի տռփանքներին ու հավակնություններին: Նրանց ինքնուրույնությունը ծաղրի էր վերածված և ոտնահարված, կադրերի ընտրությունն ու ծրագրերի կազմումը խլվել էին գիտնականների ձեռքից և տրվել տգետ մարդկանց:

Խորագրում նշված կետերի փոխարեն ինքներդ դրեք մնացած օրերի քանակը մինչև դեկտեմբերի 21-ը, ինչը համայն աշխարհով մեկ արդեն մեկ տարի է` տարփողում են ԶԼՄ-ները։ Ինչպես պնդում են նրանք, աշխարհի վախճանին այդքան օր է տրված ըստ մայաների օրացույցի, նաև որպես հիմք ունենալով ժամանակակից գիտնական պատմաբանների խոսքը։